Ing alam maya, katresnan semu ngrembaka,
Nanging palsu belaka, lir gegana tanpa warna.
Manah kasinggihan, jiwa nelangsa,
Ing jaman lebu, katresnan maya nestapa.
Esem semu, geguyu bledug debu,
Katresnan maya, impen semu.
Manah kasinggihan, jiwa nelangsa,
Ing jaman lebu , katresnan maya nestapa.
Ing wingking layar, topeng ngendika,
Tembung manis, namung sandiwara.
Katresnan maya, bledug debu,
Manah remuk, tanpa tepis wektu.
Ing kadohan, lintang kumelap,
Nanging katresnan maya, tetep semu.
Jiwa nglangut, ing impen tanpa tepas,
Nglamun katresnan, kang tanpa wujud nyata.
Rembulan nyaksi, bisu lan sepi,
Katresnan maya, muspra lan sirna.
Beri Komentar
Belum ada komentar. Jadilah yang pertama untuk memberikan komentar!