Mohon tunggu...
Ki Ali
Ki Ali Mohon Tunggu... wiraswasta -

percayalah, jangan terlalu percaya. apalagi kepada saya.

Selanjutnya

Tutup

Cerpen

[Cerkak Banyumasan] Nalikane Petruk Gugat

28 Desember 2011   17:10 Diperbarui: 25 Juni 2015   21:38 455
+
Laporkan Konten
Laporkan Akun
Kompasiana adalah platform blog. Konten ini menjadi tanggung jawab bloger dan tidak mewakili pandangan redaksi Kompas.
Lihat foto
Cerpen. Sumber ilustrasi: Unsplash

Awan kuwe, Kang Tiwan singsotan turut dalan. Bali sekang umahe Pak Untung andon utang-utang dheweke rumangsa ayem atine. "Njikot rapote Sutar ngesuk ora prelu isin! Tunggakane buku bisa delunasi!" Kang Tiwan mbatin. Nrabas kebone wong ora liwat dalan gedhe, ora let suwe kang Tiwan wis gedug ngumahe.

"Olih apora, Bapane? Aring sapa sih sidane?" pitakone Mbekayu Jum kambi ngejogna teh nggo sing lanang.

Kang Tiwan ora gagian nyemauri, malah takon anakke lanang. "Sutar sih mendi? Dolan karo batire apa maring ngendi?"

"Sakuwan tah mau rame-rame karo batire padha ngetuburi wong met pete. Belih, lah. Mbok menawane bali-bali olih sekeris rong keris. Kepriwe olih apora, koh?" Mbekayu Jum njejeri jagong neng risban.

"Tenang baen. Aja kewatir." Kang Tiwan semaure glaha-glehe. Nyruput teh sing desandingna Kang Tiwan nerusna semaure, "Tiwan kiye megin deprecaya ngewong. Utang-utang ya cem bruk, wong ana sing nggo caya. Gedhang telung thundhun kae neng Pak Untung malah deregani larang. Ambon nangkane patangpuluhan dadi wolungpuluh, kepoke tah mung rongpuluh. Dadi etungane inyong deutangi satus, nyaure ngemben angger gedhange wis tuwa sisan kon dejujugna. Beres, mbok?"

Krungu semaure sing lanang, Mbekayu Jum malah bada-budu kambi ndrememel, "Alah-alah...kuwe tah arane ya dudu utang. Kuwe tah arane ya wong adol-adol. Rika ngarani larang? Larang sepiraaaaaaaaa? Genah rong dina wingi baen Kaki Wakim wis ngenyang seket, koh. Rika sih kepriwen ngkana-kanane? Koh malah nggo caya utang aring Pak Untung. Rika nglomboni yah? Patangpuluh apa seket genahe kuwe?"

Weruh sing wadon katon jengkele, Kang Tiwan sing megin glaha-glehe malah ngguyu. "Sasahbusah..ko leh ngarani nglomboni barang. Nggo ngapa sih? Inyong ora nglomboni ora inyong. Genah patangpuluhan dadi wolungpuluh, kepoke rongpuluh dadi kabeh satus. Kiye neng sak duwite."

Mbekayu Jum megin urung bombong. "Ndeleng, kingeneh duwite."

Kang Tiwan malah cengar-cengir. Gagian baen semaur mbari ngedhengna duwit. Ora mung satus, ningen satus rongpuluh. "Hahaha..iya...iya...Iya kiyeh, kabeh satus rongpuluh. Pancen seketan, ora patangpuluhan. Wong ujarku sing seket nggo nglunasi bukune Sutar ngesuk, sing seket nggo sangu nonton wayang mengko mbengi, sing rongpuluh nggo cekelan ko. Nyah kiyeh decekel. Kepriwe, pinter mbok inyong, yah?"

Mbekayu Jum sing jane bombong atine kuwe megin menjep. Mbari nyaut dhuwit rong puluhewu, semaur, "Pinter iya tenimbang bocah cilik."

Kang Tiwan megin cengar-cengir. "Eh, Sutar baline megin suwe ndeyan, yah? Ko ora ap ngapa-pa mbok?"

HALAMAN :
  1. 1
  2. 2
  3. 3
  4. 4
Mohon tunggu...

Lihat Konten Cerpen Selengkapnya
Lihat Cerpen Selengkapnya
Beri Komentar
Berkomentarlah secara bijaksana dan bertanggung jawab. Komentar sepenuhnya menjadi tanggung jawab komentator seperti diatur dalam UU ITE

Belum ada komentar. Jadilah yang pertama untuk memberikan komentar!
LAPORKAN KONTEN
Alasan
Laporkan Konten
Laporkan Akun