Cerpen: Obah

"Yo lek nggawe daster ki gak ngerti awake nambah terus bobote polahe longgar. Lek ngene ki kan ketok, langsung ngerti mundak gak bobote. Ketok selot sempit opo gak," saure Wiji.

"Lha kate ketok opo gak lek mangane pancet lak yo podho ae. Opo lek nggawe kaos trus malih gak mangan?"

Wiji ambekan dowo. Wong wedok iku rodok mangkel.

"Yo gak ngunu. Kan lek wis ketok opo kroso sesek brarti wis kakean mangane, diatur mangane."

"Awas ae lek diet maneh," omonge Diman.

"Lha lapo?"

"Lapo? Yo ngrepoti. Awakmu lek diet nyusahi. Nesuan. Lagian sing penting ki gerak, olah raga kono lho. Tontoken aku. Manganmu karo manganku lak meh podho ae, ning awakku lak pancet cilik. Mergone opo? Mergone aku gerak, tangge kerjo..."

"Lha sampeyan pikir aku meneng ae nang omah?"

Wiji sing ora trimo omongane bojone langsung nyaut. Diman kaget. Wong lanang iku kaet sadar, omongane ora pas.

"Guduk kerjo ngunu maksudku," omonge lirih.

"Kaet isuk wis tangi, masak, umbah-umbah, nyapu tekan ngendi-ngendi."