"Ho oh, makane iku mumet iki."
Diman mesem maneh. Bab cilik sing ora sepele. Wong rabi ora butuh cinta thok. Ngko mari rabi manggon nang ndi, resepsi opo ora, sing kerjo loro-lorone opo salah siji, kabeh kudu diomongno, disepakati.
"Lapo, Den? Calon manten kon ruwet raine hahaha..."
Arip sing kaet teko, saka tuku rokok, langsung melu ngomong.
"Rapat," saure Deni sak keneke.
"Rabi gak usah kakean dipikir, dilakoni ae."
"Rabi kok gak oleh dipikir, yo mesti mikir lah," saure Deni.
"Lek mbok pikir malah gak kedadean ngko, gak sido. Ruwet."
"Yo gak ngunu. Yo kudu dipikir ning ojo nemen-nemen cek gak stres," saure Diman.
"Mikir gak nemen ki yok opo, Mas? Mikir yo mesti nemen, trus mumet, trus stres. Sing bener yo gak usah dipikir blas, langsung dilakoni hahaha..." Arip nyauri maneh.
Deni meneng ae, ning arek lanang iku ketok ora setuju.
