Aku liwat ngarep warung londrine Pigeon. Dheweke kawit mau nyirami tanaman. Mbasan aku liwat nggawa gas, Pigeon mlirik katon yen ora seneng. Sajake dheweke ngerti yen gas iku colongan.
"Kowe panggah ora leren olehe urip kurang ajar, Ngin!"
Anggonku mlaku rikat. Menawa weruh Pigeon mesti gawe atiku kaya diiris, awaku dikuliti lan ususku dipelintir. Kelingan mbiyen Pigeon tau dadi kenya sing tak senengi, uga aku sing mulang dheweke ngemis lan colong jupuk. Ananging sidane padha urip ning dalane dhewe-dhewe. Saiki Pigeon wis dadi wong becik anggone urip lan golek duit, dene aku panggah nglakoni kriminalitas, ngemis, nyolong lan ngapusi.
"Ngin, gek mangan. Mengko banjur lunga. Kae alun-alun ana festival!"
Aku nangis ning njero kamar. Ngruket buntelan sing saben wengi tak sanding, buntelan isi klambi setelan perlente colonganku saka warung londrine Pigeon.
Aku uga pengin dadi wong apik. Srawung karo wong-wong sing bener. Mbangun omah-omah, nduweni keluarga sing ayem, bojo gemati lan anak-anak sregep sekolahe. Menawa nyambut gawe ya sing becik lan barokah.
"Bintang tamune penyanyi favoritmu, Ngin."
Aku sing dhisike wegah menyang alun-alun sidane budhal. Ora lali dandan lan kabeh uba rampene.
Sisuk meneh!
