Isih urung trimo, Abu Sufyan banjur sowan Ali bin
Abi Thalib, kanthi wajah melas banget Abu Sufyan nyuwun iguh pertikele sayidina Ali.
"Demi Allah, aku ora ngerti babar blas kudu menehi saran opo marang awakmu. Lha sliramu kui rak sawijine pimpinan Bani Kinarah to? Gumregah lan njaluko pitulungan marang wong-wong ing daerahmu.." Sayidina Ali paring jawaban nolak panyuwune Abu Sufyan.
Abu Sufyan mengsuli, "Nopo menggah jejengan bilih kulo nywun tulong Bani Kinarah enten manfaate kagem kulo..?"
Ali jawab, "Demi Allah, aku ora yakin, nanging aku ora duweni sulusi marang persoalanmu".
Kanthi lemes, lan kuciwo banjur Abu Sufyan bali mulih tanpo asil. (karo gembrundel, "Gagal maning, gagal maning..")
Adegan 2: Nabi Paring Perintah Nyerang Mekah
Kanjeng Nabi Muhammad SAW, paring perintah marang poro shokabat lan pasukane supoyo nyiapake perlengkapan perang. Banjur kanjeng Nabi ndungo, "Duh Gusti Allah, Panjenengan dadosaken tiyang Kafir Quraisy mboten saged ningali lan mboten mireng hinggo kulo dumugi ing mriko tanpo dinyono-nyono.."
(Hikmah: kisah ing nginggil paring pelajaran bilih perjanjian dipun khianati pareng dipun batalaken). Kados dawuhe Allah:
"Lamun siro kuwatir arep (kedadean) pengkhianatan soko sawijine golongan, mongko balekno perjanjian iku marang dheweke kanthi podo-podo ngertine. Satuhune Allah ora demen marang wong-wong kang blenjani (khianat)." (Qs. Al Anfal: 58)
Adegan 3: Kisah Hatib bin Abi Balta'ah radhiyallahu 'anhu
Siasat awal: Kanjeng Nabi ngutus pasukan kang cacahe 80 supoyo tumuju marang perkampungan antara Dzul Khasyab lan Dzul Marwah, rikolo kui ing awal wulan Romadhon. Siasat iki supoyo musuh ngiro Kanjeng Nabi bakal tumuju wilayah kasebut.