"Lha yok opo, Man, ngelu ndasku lek ben dino bojoku mung muring ae isone."
Diman ora nyauri. Wong lanang iku mung ngrungokno karo nyedot rokoke.
"Aku ki guduk gak pingin nyenengno anak bojo, ning lek ngene carane kan aku sing isin karo makku."
"Yo njajal golek cara liyo," saure Diman.
"Uwis. Buntet utekku. Gajiku ben sasi ki yo wis mancep. Mung ngerti tulisane, ning langsung amblas. Gak atek sesuk-sesuk."
Awan, wayahe leren, Diman ketekan koncone nang nggon kerjoane. Konco jaman sekolah sing saiki wis dadi pegawai.
"Sawangane ae pacakanku necis, ngalor ngidul mobilan, ning njerone ambyar."
Koncone Diman sing jenenge Bambang iku ketok emosi. Diluk-diluk disedot rokoke.
"Lha opo wis gak onok sing iso disekolahno liyane nyelang sertifikat?"
Bambang nyawang embong. Wong lanang umur telung puluh tahun iku ora langsung nyauri.
"Wis mancep kabeh," saure lirih.
