Cerita Tentang Pengalamanku Dolan ing Pantai Menganti

Dolan ing Pantai Menganti

 Dina sing cerah, aku, ibu, ayah, lan adikku, Kevin, mutusake kanggo dolan menyang Pantai Menganti. Pantai iki misuwur amarga pasir putih lan ombak sing ayu. Sawise nyetir sawetara jam, kita tekan ing Pantai Menganti. Suara ombak sing nggebug pantai lan angin seger nggawe atiku seneng. Adikku, ora sabar pengin main ing pasir. "Wah, iki pantai sing apik tenan!" ujarku, seneng banget.

  Nalika kita lagi seneng-seneng, Kevin ndeleng seger-segeran ing pinggir pantai. "Aku pengin ngumpulake kerang!" ujare Kevin, banjur mlaku adoh saka kita. Aku nyoba ngelingake, "Kevin, aja adoh-adoh!" Nanging, Kevin ora ngrungokake. Dheweke terus mlaku, ngumpulake kerang-kerang sing ayu.

  Sawise sawetara wektu, aku lan ibu mutusake kanggo nyusul Kevin. Nanging, Kevin ora ana ing panggonan sing kita kira. Kita mulai kuwatir. "Kevin, ngendi kowe?" aku teriak. Suara ombak sing gedhe nggawe suaraku ora krungu. Ibu mulai cemas, "Ayo, kita goleki Kevin!"

  Kita telusuri pantai, nyoba golek Kevin ing saben sudut. Rasa ora nyaman, lan rasa kuwatir saya tambah. "Kira-kira Kevin wis adoh banget?" pikirku. Ayah nyoba tenang, "Ayo, kita goleki luwih lanjut. Mungkin dheweke mung main ing pinggir."

Sumber: Eksotisme Pantai Menganti di Kebumen: Surga Tersembunyi dengan Pesona Alam yang Memukau

  Sawise sawetara menit sing kaya suwe, aku ndeleng Kevin ing jarak adoh. Dheweke lagi main banyu, seneng-seneng tanpa ngerti yen kita kuwatir. "Kevin!" aku teriak, banjur mlaku cepet-cepatan menyang dheweke. Kevin kaget lan langsung nyamperake kita. "Aku mung ngumpulake kerang, kok!" ujare Kevin kanthi seneng.

  Nanging, nalika aku nyedhaki Kevin, aku ndeleng ombak sing gedhe banget. "Kevin, bali! Ayo, kita menyang panggonan sing aman!" aku teriak. Nanging, Kevin isih seneng-seneng, ora ngerti bahaya sing ana. Wong-wong ing sekitar uga mulai kuwatir, lan sawetara wong dewasa nyoba ngelingake anak-anak supaya ora adoh saka pinggir.

  Ombak sing gedhe nyerang, lan Kevin kaget. Dheweke kesandhung lan keseret banyu. "Kevin!" aku teriak, lan tanpa mikir, aku langsung nyelametake dheweke. Aku nyebur menyang banyu, nyoba nggayuh Kevin. Ibu lan ayah uga nyusul, panik lan kuwatir.

  Akhire, aku bisa nyekel Kevin lan narik dheweke metu saka banyu. Kita kabeh kaget, nanging Kevin ora cilaka. Ibu langsung nyekel Kevin, "Aja adoh-adoh maneh, ya! Ibu kuwatir banget." Kevin mung bisa nangis lan nyuwun maaf. "Aku ora ngerti, Bu. Aku mung pengin dolan."

Sumber: https://radarjogja.jawapos.com/kuliner/654928912/3-rekomendasi-pantai-dengan-kuliner-seafood-di-jogja-yang-wajib-kamu-jujuki-dijamin-puas

  Sawise kabeh tenang, kita kabeh mangan bareng ing warung pinggir pantai. Suasana sing awalnya tegang saiki wis bali ceria. Kevin janji ora bakal adoh-adoh maneh, "Aku janji ora bakal adoh-adoh maneh, Mba," ujare Kevin kanthi tulus. Sakwise mangan, kita mutusake kanggo mlaku-mlaku ing pinggir pantai, ngrasakake angin seger lan nyawang sunset sing ayu. Sadurunge mulih, ibu njupuk foto kita kabeh, lan kita padha seneng-seneng ngelingi momen iki. "Iki bakal dadi kenangan sing apik," ujare ayah, lan kita kabeh setuju.

  Dina iki, kita bali menyang omah kanthi rasa syukur lan seneng, lan aku ngerti yen dolan bareng keluarga iku sing paling penting. Pantai Menganti ora mung dadi panggonan dolan, nanging uga dadi panggonan kanggo ngelingake kita supaya saling nggatekake. Kita kabeh ngerti yen pengalaman iki bakal dadi kenangan sing manis ing atiku. Saka dolan sing nyenengake nganti kahanan sing medeni, kabeh mau nggawe kita luwih erat.