Sinduran lan Kacar-Kucur, nggambarake tanggung jawab penganten kakung ing ngupaya nafkah lan ngopeni keluarganipun.
Dulangan, minangka pralambang katresnan lan kebersamaan ing gesang omah tangga.
Sungkeman, minangka puncak pangajenging sembah lan pangajeng-ajeng pangestu saking para wong tuwa.
Liwat lambang-lambang punika, upacara panggih nyemai nilai-nilai luhur kados tanggung jawab, katresnan, lan ajining kulawarga, kang dados dhasar utama tumrap urip bebrayan.
Panggih Minangka Warisan Budaya
Minangka salah satunggaling bagean saking kabudayan Jawa, upacara panggih kalebet warisan budaya ora ketingal (warisan budaya takbenda). Tradisi punika dipun warisaken turun-temurun lan dados identitas masyarakat Jawa kang ngajeni etika lan tata krama.
Upacara panggih ugi nduduhake sepira kiyatipun nilai gotong royong lan rukun bebrayan, amargi kalaksanane ora namung dening kalih penganten lan keluarganipun, nanging ugi nglibatake tangga teparo lan masyarakat sakupenge. Tradisi punika mbangun rasa nyawiji, kebersamaan, lan saling tulung tinulung ing antarane warga.
Tantangan Ing Jaman Modern
Sasampuné jaman saya maju, kelestarian upacara panggih saya kathah ngadhepi tantangan. Pola urip modern, konsep intimate wedding, lan pengaruh budaya manca ndadekake sebagian generasi enom nganggep upacara adat punika rumit lan ora praktis.
Kajaba punika, faktor biaya lan kurangé pangertosan babagan makna filosofis ndadekake sawetara pasangan milih mboten nindakaken panggih nalika pawiwahan.
Sanadyan mekaten, isih kathah generasi enom ingkang tetep kepengin nglestarekake tradisi punika kanthi cara nyelarasake wujud upacarané supaya tetep prasaja nanging ora ngilangake makna lan filosofi sakral ing njero upacara kasebut.
Upaya Kangge Nglestarikake Tradisi Panggih
Kangge nglestarekake panggih supados tetep urip lan dipun tresnani dening generasi enom, saged katindakaken sawetara upaya kados makaten:
