Pepeleng  iki kanggo aku lan kowe saiki kudu ngerti yen wabah korona iki ugo amergo kurange awake dewe njogo  kasarasan lan uga lingkungan  sakiwo tengene laladan aawakae dewe, kahanan kang sakjane iso di  endani ning saiki malah kabeh wong ora iso enda marang wabah virus korona iki.
Pageblug sing ora mung tlatah jawa wae sik keno ning kabeh wong  sasat sak ndonya kena wabah iki  kang orang kenyono-nyono lan iki  sik marahi kabeh wong njola sasat ora gelem ketaman dewe lan iki sik marahi lena lan ora ngangep  virus iki ana saengga kabeh nerak wewalere sik kawogan.
Tunjone kabeh ketaman lan lagi ngerti saiki ora nyono sedulur, tangga, kakang adi, ugo wong tuwo iso ketaman tanpa awake dewe ngiro ganase virus iki.
Kabeh kanggo pelajaran berharga kanggo awake dewe kang becik iso njogo kasarasan diri sik di utamakno lan  kaluwarga iki sik penting, ning ugo iso njogo tonggo kanggo ngelengke, lan pepemiling marang sapadha-padha yen virus iki ijeh ana lan mbebayani tumrape manungsa.
Virus iki wes nglumpuhke  kabeh lini massa ing madyaning urip, lan saiki soyo ganas amerga akeh wong leno lan ora gelem  sadar yen virus iki gampang nemahi sopo wae sik leno. Kadeden ing tlatah Jogja iki iso kanggo pelajaran tumrap sing iseh waras lan durung ketaman virus iki.
Aku lan kowe kudu iso cancut taliwondo kanggo nyengkuyung lan kanggo mbiyantu bot repote minimal manut protokol kesehatan sik di tulis karosik kawogan, saiki wong urip kudu iso urup lan iso kanggo bahan eling ngelengke maang sak podo-podo ben ora soyo ngremboko virus iki neng tlatah  ngendi wae.
