Puisi | Terbunuhnya Puisiku

Puisi ku hilang nyawa
Rautnya pucat pasai
Jasadnya putih tulang
Teronggok di selokan-selokan jalan kemajuan

Puisi ku burai bangkai
Terbujur kaku berkalang debu
Dicampakkan lembar-lembar
Dikerangkeng layar-layar
Terkapar di sudut-sudut kamar Kaum Terpelajar

Puisiku, oh, puisiku

Ditindas
Digilas
Dilibas

Diperkosa Zaman
Digagahi Masa
Dicabuli Waktu
Ditiduri, dijamahi dan disetubuhi Detik ramai-ramai

Dibuang, diasingkan!
Ditikam, dipadamkan!
Dibunuh, dihabisi!

Puisi ku malang

Duh

Puisi ku sayang

Condet,  140319;14:14