Kanjeng Nabi mrintahake supoyo gendero Anshor diserahake marang Qois (putrane Nabi), pranyoto panggah dicekel Sa'ad. Ono sing crito diserahne marang Zubair lan ditancep nek daerah Hajun. Pasukan Nabi nerusake tindakne tumeko wilayah Dzi Thuwa. Ing kono Kanjeng Nabi mungukulake janggane nganti jenggote meh tumempel pelana ing punggung e turonggo titihanipun. Kang koyo mangkono mau Kanjeng Nabi nuduhake tawadhu'e marang dzat kang ngatur alam saki sine. Bajur dawuh:
"Khalid bin Walid, pimpinen pasukan lewat sisih tengen, mlebuo Mekkah lewat wilayah Lembah-lembah. Siro Zubair bin Awwam, pimpinen pasukan, mlebuo soko sisih kiwo lewat daerah pegunungan. Tancepno gender iki ing pegunungan Hajun, entenono ing kono, ojo ngalih sak durunge ingsung tumeko".
Adegan 5: Menang Tanpo Perang
Kanjeng Nabi banjur nerusake tindake tumuju Mekkah kanthi tetep nungulake janggane sinartan maos wola-wali wahyuning Illahi:
"Sayekti Ingsun (Allah) maringi marang siro kamenangan kang nyoto." (Qs. Al Fath: 1)
Naliko lumebu wilayah Mekkah, kanthi suanten kang jelas Kanjeng Nabi Paring pengumuman:
"Sopo sing mlebu Masjid mongko aman, sopo sing mlebu omahe Abu Sufyan bakal aman, sopo sing mlebu omah lan nutup lawange dheweke ugo aman".
Kanjeng Nabi nglajengaken tindake dumugi Masjidil Haram. Lajeng thawaf kanthi nitih unto lan ngasto gendhewo kagem nggolingake lan ngrusak patung-patung kang ono ing sak kiwo tengene Ka'bah.
Naliko semanten Kanjeng Nabi maos firman Allah:
"Kang bener wus tumeko lan kang bathil wus ilang musno. Sayekti perkoro kang bathil mesti ilang musno." (Qs. Al-Isra': 81)
"Kang bener wus tumeko lan kang bathil ora bakal nglekasi lan ora bakal arep mbaleni." (Qs. Saba': 49)
