 . . . . : :
Jamaah jum'at ingkang minulyaÂ
Alhamdulillah, kanthi linambaran Rahmat lan kanugrahanipun pangeran kita saged nindakkaken samukawis pangibadahan ing wulan Ramadhan ngantos dumugi sakmenika. Dinten punika kita ngancik seprotelon akhir, mugi kita taksih anggadhahi semangat anggenipun nindakaken pangibadahan ingkang satemah kita saged nggayuh derajat muttaqin.
Hadirin rahimakumullah.Â
Nalika kita sampun ngancik ing dinten-dinten pungkasan saking wulan Ramadhan kedahipun kita kersa ninthingi dhateng dhiri pribadhi kita piyambak punapa kwalitas sah gunggunghipun pangibadahan sampun jumbuh kaliyan ingkang dipun kersakaken. Menawi karaos dereng cekap, Â taksih wonten sekedhik kasempatan kangge nyulam lan nambeli kekiranganipun, ananging menawi sampun sae, kantun nglajengaken syukur bage saged langkung dipun tingkataken, amargi sedaya amal punika gumantung kaliyan ing pungkasanipun.
Kadya tiyang ingkang saweg ambangun bale griya, kita sampun saged ngrampungi nganto 70 %, kantun 30 % malih. Kasempatan akhir punika saged nemtokaken punapa griyanipun kapirsanan edhi lan endah, punapa malah suwalikipun. Amila kasempatan punika mesthi kagikaken kanthi sae supados nuwuhaken hasil ingkang saged maksimal. Â
Kaum Muslimin ingkang minulyaÂ
Wonten mapinten-pinten perkawis ingkang kedah dipun gatosaken kanthi saestu ing akhir Ramadhan punika. Ing antawasipun kita kedah ngedalaken raos syukur kita awit sampun nitahaken kita minangka umat Muhammad ingkang mijil ing ngalam donya paling kentun. Saumpami kita, menika kita kalebeti golonganipun tiyang ingkang remen tumindak dosa lan duraka  tilar Donya.  Lajeng nampi pasiksan ing ngalam kuburipun, lajeng boten dangu kiamat sampun dumados, ateges olehe nampin paseksan sampun rampung. Punapa malih, kanjeng nabi ugi nate dhawuh menawi piyambakipun badhe paring syafaat dhateng ahli maksiat.
Syafaat ingsun kanggo para umat sing padha ngelakoni doa gedhe (HR Abu Dawud lan At- Tirmidzi)
Kautamen sanesipun minangka umat Muhammad, inggih punika mboten dipun paring yuswo panjang, rata-rata 60 dumugi 70 tahun, arang arang ingkang dumugi 100 tahun, punapa malih ngantos dumugi 500 tahun kados umatipun nabi Nuh. Kanjeng paring dhawuh:
