Pangertosan Panggih Manten
Panggih manten iku salah sijining prosesi wigati ing upacara pawiwahan adat Jawa. Tembung "panggih" asale saka basa Jawa kang nduweni teges "tepung" utawa "ketemu". Prosesi iki nggambarake wayahe penganten kakung lan penganten putri pisanan ketemu sacara resmi minangka garwa sawise proses ijab kabul utawa akad nikah.
Prosesi panggih manten nduweni makna filosofis kang jero, yaiku tandha wiwitan urip bebrayan anyar antarane kalih penganten. Ing prosesi iki, ana pirang-pirang ritual kang kudu ditindakake, saben ritual nduweni simbol lan piwulang tumrap urip bebrayan.
Penyusunan Prosesi Panggih Manten
1. Balangan Suruh (Gantal)
Prosesi kapisan yaiku balangan suruh, ing ngendi penganten kakung lan penganten putri saling olok-olok godhongan suruh kang wis digulung. Prosesi iki nggambarake yen ing urip bebrayan mesthi ana pasulayan utawa pambeda panemone. Nanging, kabeh kuwi kudu diudhakake kanthi cara kang becik lan tetep tresna asih.
2. Wiji Dadi (Sindur Binayang)
Sawise balangan suruh, ana prosesi wiji dadi. Penganten kakung lan putri bebarengan nyedhak lan ngidak endhog pitik kang diselehake ing tengahing kain putih. Endhog iki minangka simbol titah urip kang isih suci. Makna saka prosesi iki yaiku wiwitan urip anyar kang kudu dijaga kanthi resik lan suci.
3. Bobot Timbang
Prosesi bobot timbang iki, penganten kakung lungguh ing pangkone penganten putri, banjur kosok baline. Prosesi iki nggambarake yen ing urip bebrayan kudu ana balance, ora ana kang luwih dhuwur utawa luwih ngisor. Loro-lorone kudu bisa ngemban tanggung jawab bebarengan.