Kala Seganteng Srengen

Sampun kawan dinten nelayan-nelayan mboten saged mandhap dhateng seganten. Ing dalu dinten, jawah gemerot mandhap. Gemuruh gelombang, tiupan angin kenceng ing petengan dalu kados-kadosipun nyukani tanda menawi alam saweg murka, seganten saweg srengen. Malah , bintang-bintang nggih kadosipun mboten wantun ningalaken dhiri. nelayan-nelayan miskin ingkang nggantungaken rejekinipun ing seganten saben dinten bersusah manah. Ibu-ibu nelayan terpaksa nglilakaken nyade jene simpananipun ingkang namung setunggal kalih gram kangge tumbas kebetahan sadinten-dinten. Piyambakipun sedaya ingkang mboten gadhah benda aos terpaksa nyambut ing lintah darat.

Nanging, salami dinten-dinten sisah puniku, wonten pesta ing griya pak yus. Mboten wonten ingkang emah-emah, mboten wonten ingkang ambal warsa, lan pak yus ugi sanes tiyang sugih. Pak yus namunga nelayan limrah, kados para tangganipun . Ing dinten-dinten sisah puniku, pak yus ngengken semahipun masak sekul lan pinten-pinten macem lauk-pauk kathah-kathah. Lajeng, piyambakipun ngulemi lare-lare tangga ingkang berkekurangan kangge nedha ing griyanipun. Kalih mekaten rengek tangis lare ingkang luwe mboten kapireng malih, dipun-gantos kalih wetheng tuwuk lan rai berseri-seri.

Sapunika tibalah dinten kaping gangsal. Enjing-enjing ibu yus nyukani laporan, "pak, arta kita tilar 20.000. Menawi dinten puniki kita nyedhiyakaken tedha malih kangge lare-lare tangga , benjing kita sampun mboten gadhah arta. Dereng tamtu mangke sonten bapak saged melaut!" pak yus terdiam sekedhap. Sosok badanipun ingkang cemeng kukuh mlampah dhateng jawining griya, mandeng dhateng arah pasisir lan mandeng dhateng langit. Nun tebih ing ngrika segumpal awan cemeng njanjikaken cuaca awon mangke petang. Lajeng , piyambakipun mlebet dhateng griya lan wicanten mantep, "ibu kesah mawon dhateng peken lan berbelanja. Kados kala-wingi, ajak lare-lare tangga nedha. Urusan benjing sampun dirisaukan. " Ibu yus kesah dhateng pawon lan mendhet keranjang peken. Kados limrah, piyambakipun gega ing kengkenan semahipun. Salami puniki pak yus sagah nginggili kesisahan punapa nggih. Sawentawis puniku pak yus mlebet dhateng kamar lan ndonga. Ia nedha supados tuhan nyukani cuaca ingkang nggih mangke petang lan dalu . Kalih mekaten para nelayan saged kesah dhateng seganten menangkap ulam lan benjing wonten cekap tedha kangge saisining dhusun. Siyang dintenipun, lare-lare nedha ing griya pak yus. Piyambakipun sedaya bergembira. Sasampunipun bibar , piyambakipun sedaya menyalami pak lan bu yus lajeng sanjangaken matur nuwun . "Pak Yus, punapa benjing kita angsal nedha ing ngriki malih?" setunggaling tiyang prawan alit ingkang menggendong adhinipun taken. Mripatipun ingkang ageng cemeng mandeng kebak nedha. Ibu yus nggujeng sedhih. la mboten ngertos kedah mangsuli punapa. Nanging kalih mantep, kalih suwantenipun ingkang ageng lan awrat pak yus wicanten, "tidak titi, benjing sampeyan nedha ing griyanipun sampeyan lan sadayaning lare puniki ajeng nedha eca ing griyanipun piyambak-piyambak. " titi lan adhinipun nggujeng . Piyambakipun sedaya pitados ing gineman pak yus. Pak yus nelayan pengalaman . Mungkin piyambakipun ngertos menawi mangke dalu cuaca ajeng cerah lan para nelayan ajeng panen ulam.

Kinten-kinten tabuh sekawan petang pak yus dhateng jawining griya lan mandeng dhateng pasisir. Seganten tenang, angin sumilir sepoi-sepoi lan ron wit klapa gemerisik ringan. Segumpal awan cemeng ingkang njanjikaken cuaca awon sirna duka dhateng pundi. la kesah tanpa pamit. Dalu puniku, pak yus lan para tangganipun kesah melaut. Baita ngluncur tenang. Para nelayan kasil menangkap kathah ulam. Kala fajar merekah perahu-perahu piyambakipun sedaya tumuju pasisir lan dipunsambut dening para anggota keluwargi kalih bingah. Pak yus emut ing lare-lare tangga . Tuhan sampun mangsuli donganipun. Sedaya nelayan puniku angsal rezeki. Dinten puniku mboten wonten pesta ing griya pak yus. Sadayaning lare nedha ing griya ibunipun piyambak-piyambak. Pisan saweg ing inggiling baitanipun , pak yus konjuk donga syukur.