Wengi sansaya wengi. Hawane atis. Wengi sansaya sepi. Dunya sing mau gemredek malih dadi sepi kaya ora ana sing wani weweh wicara. Kamangka sakjane aku iku ngarep-arep anane pitutur kanggo ati sing kelaran, ati sing lagi kuwur, jiwa sing garing, mripat sing ajeg ngembeng luh lan urip kaya-kaya ora nduweni dina mbesuk.
KEMBALI KE ARTIKEL
