Ketika hari telah mentari
Sebilah lenganmu melucut genggaman
Menaruhi sekepal tangan dalam kebasan
Meneroka huma dengan segenggam benih
Butiran peluh yang tetes meriuh gerimis
Guratan nadimu tak besut tenunan sutra
Bagai lilitan kawat mengepit naga
Hanya seonggok nafas untuk anak dan istrimu
Engkau, lelaki tua menebas jenggala
Merahim belantara menanak tanah
Semaikan nestapa yang tak jua reda