Ah, Puisi

Ah, Puisi

Pada tetes embun pagi buta, kuasuh segenap resah di bulir masa

Ketika fajar melukis cahaya pelan-pelan meyusupkan asa

Pagi akan dilahirkan untuk kesekian kali,

Sedangkan diri hanyalah butiran debu penuh noda

Tak piawai mengiring irama semesta yan harusnya se irama

Entah detak waktu  harus kutikam dalam-dalam

Agar masa menyiasati hati, dan harapan sebening matamu

Yang kuselami dalam-dalam,

Menggenangkan segala wujud semesta  menjadi candu