Pyarrrr! Daksampluk gelas ing meja sandhingku. Sartini nangis klesedan ing sikilku.
"Mas, kula nyuwun ngapura!" dhengkulku lemes, sak awak lemes. Aku niba lungguh ana ngarepe Sartini.
"Kok awakmu tegel ta, Dik... Dik..." aku nangis seg-segan, ora kuwawa nyawang rupane Sartini utawa wetenge kang saya suwe saya gedhe. Weteng kang saben bengi dak lus-elus karo dijak ngomong.
"Kula ngantos kerja ngeten niki kangge njenengan kok, Mas. Demi njenengan. Kula tresnane kalih njenengan, Mas. Ampun!"
"Kerja? Kerja? Kerja apa ta, Dik? Kerja karo Agus? Iya?!!" Sartini ora kuat nyauri, malah tangise sansaya seru.
"Kana, lunga a! Kuwi anake Agus... ben melu bapake." kanthi lemes lan isih ora percaya aku ngakon Sartini lunga.
"Dik... balung cidra bali... ati cidra ginawa mati"
