Sore bapake mulih kerjo, Tomin sing biasane dolanan dhewe ngalem nang bapake. Arek lanang sing wis wangi mari adus iku glendotan ae nyekeli bapake.
“Kene melu Mak’e tuku gula ae.”
“Endong.”
“Yo kene.”
Nggendong anake, Wiji mlaku metu nang warunge tanggane. Wong wedok sing wis mari adus iku ketok seger. Masio mung dasteran, rambute diore, ning rupane ketok resik. Tomin ngambungi gulune emake. Arek lanang iku ngambu wangi sabun sing nemplek nang awake emake.
“Lapo iku gendong-gendongan, wes joko ngunu?”
Wiji sing lagek mlaku noleh krungu ono sing nyemantani. Trimo mecungul saka gang. Wong lanang iku langsung njejeri Wiji karo tangane nggudani Tomin sing lagek nang gendongan.
“Kate tumbas opo?”
Tomin ora nyauri.
“Tuku gula, dingge kopine bapake,” Wiji sing nyauri.
“Ouh. Wis mulih ta bojomu?”
