"lee kowe nangis tho? Bukaen lawang e lee. Ayo crito karo ibu!" ora enek sauran seko jero kamar.Â
"Pak..Bapak.. anakmu kuwi kena ngapa" ibune irwan sing uwes ora bisa mbujuk Irwan banjur nyeluk bapake irwan kang lagi ewang ewang nata kursi neng omahe Mbah Parman.
"wes gen ko sik, dee yo ketoke sedhih mergo matine Yeni"Â
"lha opo deweke ra gelem layat,Pak?"Â
"yo koyo ngono anakmu Bu. Mengko nek layat mundak soyo loro atine."Â
Sakwise dishalati, Yeni, Putune Mbah Parman banjur disareake ana ing cedak sarean bapak ibune kang uwes disiki 3 tahun kepungkur.Â
"Lee irwan!" ibune Irwan mbaleni nggedog lawang. "kena ngapa le?".
" Wes Bu ne, kene tak timbalane" bapake Irwan banjur genti mbujuk si IrwanÂ
"Wan..hayo enggal metu! Opo ora mesakake ibumu nimbali bola bali ora mbok gubris blas."Â
Ora ana sauran seko njeroÂ
"IRWAN! HAYO METU, ORA METU KELAKON TAK DOBRAK LAWANGMU!"Â
